RECOMENDACIÓNS DE LECTURAS PARA O NADAL 2016

Lecturas Nadal 2016

Leer más publicaciones en Calaméo

MÁIS LECTURAS DE NADAL

Lectorio segue a facer lecturas de contos relacionadas co nadal e hoxe tocou visita ás aulas de infantil co conto "Os bolechas festexan o nadal". A primeira aula foi a dos mís cativos do cole.

A visita continuou na aula das nenas e nenos de 4 anos

Finalmente rematou no seu espacio favorito, que é a biblioteca,e alí as colaboradoras fixeron a vindeira lectura para as nenas e nenos de 5 anos.

Gracias de novo as nenas e nenos que con tanto entusiamo e ilusión colaboran na biblioteca e fan que todas estas actividades se leven a cabo.

LECTURAS DE NADAL

Un ano máis nestas datas Lectorio convida ao alumnado do centro a visitar a biblioteca e disfrutar dun conto. Hoxe Yaiza, Noa, Anxo e Alba de 6º de educación primaria colaboraron con Lectorio nesta actividade facendo a lectura do conto "Unha chea de familias". O alumnado de 1º e 2º puido disfrutar dunha historia preciosa, chea de valores relacionados coa tolerancia, a empatía e especialmente da familia, eixo da historia.

Nos vindeiros días pasarán tamén o alumnado de 3º, 4º, 5º e 6º a escoitar esta historia na que Mariña, a personaxe principal vai visitando porta por porta aos seus veciños do edificio e vai analizando os tipos de familias diferentes que hai.Posteriormente na aula farán a análise da historia e da importancia da familia independentemente do tipo que sexa.

CHARLA DE PRIMEIROS AUXILIOS

A biblioteca de Lectorio recibiu a visita de Merce e o seu axudante Pipo para darlles una charla aos nenos e nenas da clase de 5 anos  sobre primeiros auxilios . Aprenderon o que é unha emerxencia, como actuar en caso de emerxencia, a onde chamar e incluso practicaron como facer unha RCP ao ritmo de Bob Esponja. Esta actividade está programada dentro do proxecto que se leva a cabo na aula sobre o corpo humano.

MÁIS HISTORIAS DE MEDO

Nesta ocasión Luz e Hugo fixeron unha estupenda lectura do conto "Cadavercita roja", tamén novidade da biblioteca de Lectorio. O alumnado de 3º, 4º e 5º de educación primaria quedaron abraiados con esta versión tan orixinal e diferente da tradicional "Caperucita roja".

Un agradecemento especial ao alumnado que colabora con Lectorio sempre que se precisa.

CELEBRAMOS O SAMAÍN

Como é tradición no noso centro, esta semana celebramos o Samaín. O alumnado trouxo decoradas cabazas,ou ben as decoraron na aula,un dos elementos máis típicos nesta época.

Na Biblioteca de Lectorio poderedes consultar información sobre esta tradición e ler contos de medo adaptados a diversas idades.

Os contos de medo son unhas das temáticas típicas tamén do Samaín e favoritas das nenas e nenos do cole, e por iso Lectorio organizou un conta-contos de medo con dúas alumnas e un alumno de 5º de educación primaria. "A bruxa regañadentes" é novidade na biblioteca de Lectorio e foi o título seleccionado para o alumnado de educación infantil e as aulas de 1º e 2º de educación primaria.

Lectorio quere agradecer a implicación e ilusión do alumnado en cada actividade que propón. Polo que nos dixeron os asistentes, que non foron moi teimosos, pasárono moi ben pero esperamos críticas no buzón de "A vosa opinión conta". Ata pronto!!!

OUTUBRO, MES DA BIBLIOTECA CON ROALD DAHL

Durante este mes de outubro visionaremos varias películas, no salón de actos do famoso escritor de literatura xuvenil Roald Dahl. Cada semana o alumnado poderá disfrutar dunha adaptación ao cine dunha obra do famoso escritor.

Comenzamos con "Matilda"e continuaremos coa adaptación de "Superzorro". Esta semana visionaremos "Charlie y la fábrica de chocolate" e a vindeira semana "Jack y el melocotón gigante".

Dende a biblioteca de Lectorio facilitaránse obras do autor para a lectura nas aulas e actividades posteriores á lectura así como información sobre a biografía do escritor. Tamén, coma en anos anteriores, solicitamos exemplares do autor na Biblioteca Municipal do Concello de Narón.

SERVIZOS DA BIBLIOTECA DE LECTORIO CURSO 16/17

RECOMENDACIÓNS PARA O VERÁN

(Recomendacións Para O Verán)

Leer más publicaciones en Calaméo

CONTINUAMOS HOMENAXEANDO A MANUEL MARÍA

Ademais de ilustrar un montón de poemas do autor, que están expostos no corredor do cole

algúns alumnos e alumnas de 6º de primaria acudiron voluntariamente polas aulas a ler poemas de Manuel María aos seus compañeiros. Gracias polo voso traballo e participación sempre que se vos solicita.

DÍA DAS LETRAS GALEGAS

Como ben sabedes, este ano, e hoxe especialmente, homenaxemos a Manuel María. A continuación amosamos a biografía completa do autor, extraída da Casa Museo Manuel María, á cal agradecemos a información. Aquí a nosa particular homenaxe.

Manuel María nace en Outeiro de Rei da Terra Chá (Lugo) o 6 de outubro de 1929, no seo dunha familia de labregos máis que acomodada. Vive os seus anos da nenez e da adolescencia como calquera outro neno do mundo rural, coa única diferenza de que na súa casa non sufrirán nunca a miseria e a fame que coñecen a maioría das familias naqueles primeiros tempos da posguerra. Comeza a escola en Outeiro en plena guerra civil. Logo prepara en Rábade o ingreso no Instituto cun mestre que dedica as tardes dos sábados a ler e comentar textos poéticos galegos -algo verdadeiramente sorprendente nesa época-, o que lle permite descubrir a existencia da literatura galega nesa etapa inicial da súa vida. Inicia o Bacharelato no curso 1942-43 no Instituto Masculino de Lugo.

Antes de rematar o primeiro curso, en maio de 1943, morre o seu pai e faise cargo da súa educación o seu tío paterno, párroco de San Froilán e profesor de Filosofía no Instituto Feminino da cidade luguesa. Son anos duros e difíciles, que o futuro poeta vive como internado na Academia Galicia dos maristas até que no 1947-48 regresa ao Instituto para rematar o bacharelato. Sempre que pode, de calquera xeito, retorna aos seus eidos, á liberdade de Outeiro de Rei, onde vive días moi felices coa nai e cos irmáns, integrándose plenamente no mundo labrego. Precisamente é cun criado que traballa na casa, Manuel de Paderna, co que aprende a facer versos nos mediodías do verán, á sombra dunha oliveira. Ademais da influencia cultural do seu tío crego, moi formado en Teoloxía, Filosofía e Literatura, nese tempo da adolescencia de Manuel María é para el lectura habitual A Biblia, a obra de Rubén Darío, os clásicos españois e a Xeración do 27.

1949 é un ano transcendente e decisivo na vida de Manuel María. Con só dezanove anos pronuncia no Círculo das Artes de Lugo a súa primeira conferencia; intégrase na tertulia luguesa do café Méndez Núñez, invitado polo poeta Luis Pimentel, na que participan tamén escritores como Ánxel Xohán, Ánxel Fole, Ramón Piñeiro, Aquilino Iglesia Alvariño, Álvaro Cunqueiro ou Carballo Calero; convértese en editor da revista Xistral -onde publica os seus primeiros versos en galego-, e escribe o seu primeiro poemario, Muiñeiro de brétemas, que sairá ao ano seguinte na colección Benito Soto, de Pontevedra. O seu primeiro libro de poemas, que acada un grande eco nos xornais e recibe o eloxio de figuras como Otero Pedrayo, ten un triple valor histórico: é o primeiro libro que publica Manuel María, é a primeira obra que sae á luz dun poeta novo e é o texto que marca a aparición dunha nova corrente poética na lírica galega: a Escola da Tebra.

Tamén en 1949 matricúlase por libre en Filosofía e Letras na Universidade de Santiago, estudos que abandona ao ano seguinte. Nacen os primeiros versos de Morrendo a cada intre. A morte en accidente do seu irmán máis novo prodúcelle unha profunda crise íntima e relixiosa que o leva a escribir Libro de pregos. Pouco despois fai o servizo militar en Parga e en Compostela, onde coincide de novo con outro futuro poeta que xa coñecera en Lugo: Uxío Novoneyra. Na cidade de Compostela manterá unha grande relación cos intelectuais galeguistas, especialmente con Otero Pedrayo e Carlos Maside. Este último achégao á realidade do pensamento marxista. En Lugo, xa liberado do servizo militar, inicia os estudos e prácticas de Procurador dos tribunais, publica o seu segundo poemario e gaña o Premio Castelao de Poesía do Centro Galego de Bos Aires. No verán de 1953 escribe a primeira redacción de Terra Chá, que é un verdadeiro reencontro coa vida chairega e coas súas raigames labregas. Son anos de intensa creación poética, que se traduce en diversos libros, moitos dos cais permanecerán inéditos longo tempo.

En 1956 Manuel María coñece a Saleta Goi e ábrese aí unha nova etapa persoal na vida do escritor. Casan en Lugo tres anos máis tarde e pouco despois instálanse os dous en Monforte de Lemos, onde o poeta exercerá a actividade profesional de Procurador até a súa xubilación. Entre 1959 e 1963 manteñen unha grande relación co grupo de intelectuais de Ourense (Vicente Risco, Otero Pedrayo, Florentino Cuevillas, etc.) e asisten ás primeiras reunións para reorganizar o nacionalismo galego, un proceso político no que é clave a figura de Méndez Ferrín. É a época do Consello da Mocedade e da ruptura co piñeirismo. Intensifica, así mesmo, a súa creación, non só como poeta, senón tamén como narrador e dramaturgo. Desta época cómpre destacar libros como Documentos persoaes (1958) e Mar Maior (1963).

A resistencia cultural que caracterizou as etapas anteriores increméntase na segunda metade dos sesenta, ao tempo que aparecen os primeiros partidos nacionalistas galegos, a Unión do Povo Galego (UPG) e o Partido Socialista Galego (PSG), que veñen encher o baleiro creado pola liquidación do Partido Galeguista. Asistimos igualmente ás primeiras folgas obreiras, á loita labrega contra FENOSA e ás revoltas na Universidade. O compromiso de Manuel María ao longo de todos eses anos levao a percorrer o país e a participar en importantes acontecementos para a cultura galega e para o país: a presentación de Raimon e da Nova Canción Galega, a creación da colección de poesía Val de Lemos, a edición de discos en colaboración coa discográfica EDIGSA, a inauguración da Libraría Xistral, etc. No campo creativo a súa voz é cada vez máis comprometida e combativa: Versos para un país de minifundios, Versos para cantar en feiras e romaxes, Remol, Canciós do lusco ao fusco…En 1975 presenta a súa renuncia como membro correspondente da Real Academia Galega dada a total ineficacia desta institución en defensa da lingua galega e dona a propiedade de Edicións Xistral ao recén creado Frente Cultural da AN-PG, organización esta da que Manuel María será un activo militante.

É o momento da transición política e da creación dun marco autonómico. A poesía galega non é allea a eses cambios que se producen na sociedade e no plano político. O poeta inicia o regreso ao amor e aos eidos nativos como temas da creación literaria. Poemas ao Outono, escrito xa no umbral desa época, sinala como ningún outro libro un novo rumbo na voz poética de Manuel María. Aínda así, o poeta non renunciará en ningún momento ao seu compromiso activo co nacionalismo galego, formando parte inclusive das candidaturas ao Senado e ao Concello de Monforte. A súa poesía acada unha expresión máis íntima e humanista e nestes anos escribe e publica talvez o seu máis rico corpus poético. O poeta participa activamente nas actividades de entidades como a Asociación Socio-Pedagóxica Galega ou a recén creada Asociación de Escritores en Lingua Galega e emprende tamén unha serie de viaxes que o levan a diversas partes de Europa. Nesta época son frecuentes as homenaxes, os premios e os recoñecementos: Premio Celanova, Casa dos Poetas, Fillo Adoptivo de Monforte de Lemos, Amigo de Quiroga, Lucense do Ano, Pedrón de Ouro, Irmandade do Libro, Letra E da AELG, Premio Otero Pedrayo, etc. Mais hai dous actos que foron moi especiais para o poeta: a homenaxe nacional que a AS-PG lle tributou no Teatro Rosalía de Castro en 1995 e a entrada como académico numerario na Real Academia Galega en 2003. ç

En 1998 Manuel María e Saleta trasladan a súa residencia á cidade da Coruña, onde pasa os seus últimos anos e onde manterá unha tertulia no Kirs. Hai que salientar, ademais, a aparición en 2001 da súa Obra Poética Completa, da man da editorial Espiral Maior, que dirixe o tamén poeta Miguel Anxo Fernán Vello, e a publicación un ano antes dun libro-homenaxe impulsado pola Asociación Cultural Xermolos. Manuel María falece o 8 de setembro de 2004 na Coruña. Despois do velorio no Panteón de Galegos Ilustres, o seu corpo foi trasladado a Outeiro de Rei no medio dunha multitude de galegos e galegas que quixeron dar o seu derradeiro adeus ao poeta nacional de Galiza.